| |||||||||||||||||||||||||||||
இறந்தே பிறக்கும் கோழிகள் நாட்டின் சகல மதத்தினரும் சர்வ மதத்தலைவர்களும் வேறுபாடின்றி கோழியிறைச்சி, முட்டைகளை புசித்து வருகின்றனர். அத்தோடு சகல இனத்தைச் சேர்ந்த மக்களும் கோழி வளர்ப்பில் ஈடுபட்டு வருகின்றனர். கோழியும் ஒரு உயிர்ப்பிராணி. கோழிகள் அறுக்கப்படுகின்ற விதமும் அவ்வளவு முறையானதல்ல. கோழி அறுக்கப்பட்ட பின்னர் அது இறக்கும் வரையில் துடி துடிப்பதைப் பார்க்கும் ஒருவருக்கு கவலையே ஏற்படும். இந்நிலையில் பௌத்தர்கள் உட்பட சகல மதத்தவர்களும் கோழியிறைச்சியை ஆகாரத்திற்கு எடுக்கின்றனர். கோழியிறைச்சி உண்ணாதவர்கள் ஒரு சிலர் நாட்டில் காணப்பட்டாலும் அது மாட்டிறைச்சி உண்பவர்களின் தொகையைக் காட்டிலும் குறைவாகும். இன்று கிராமப் புறங்களிலுள்ள சிறிய கடைகளிலும் கூட கோழியிறைச்சி விற்கப்படுகின்றது. கோழி முட்டை இன்று இலங்கையில் முக்கிய உணவாக உள்ளது. நாட்டில் முட்டைகளுக்கான தட்டுப்பாடு நிலவுகின்ற பொழுது அவை வெளிநாடுகளிலிருந்து இறக்குமதி செய்யப்படுகின்றன. நாட்டில் கோழியிறைச்சி மற்றும் முட்டைகளை புசித்து வருகின்ற ஒரு சமூகம் காணப்படுவதனால் அதிகளவிலான மக்கள் கோழி வளர்ப்பினை ஜீவனோபாயமாகக் கொண்டுள்ளனர். கோழி அறுப்பை தடை செய்தாலோ அல்லது கோழியிறைச்சி முட்டை உற்பத்தியிலிருந்து மக்கள் விலகி நின்றாலோ நாட்டின் கோழி வளர்ப்பில் அர்த்தமில்லாமல் போய்விடும். இலங்கையில் கோழியை விட மாட்டின் நிலைமை வித்தியாசமாகும். பசுப்பால் அருந்துவதில் கருத்து வேறுபாடு இல்லை. நாட்டின் சகல இன மக்களும் அதனை அருந்துகின்றனர். பசுப்பால் அருந்தாவிட்டாலும் இறக்குமதி செய்யப்பட்ட பால்மாவையேனும் பயன்படுத்தி வருகிறார்கள். அனைவருக்கும் பால் அவசியமாகும். அதில் கருத்து வேறுபாடு இல்லை. எமக்குத் தேவையான பாலை நாமே இங்கு உற்பத்தி செய்து கொள்ளும் போது பால் இறக்குமதிக்காக செலவழிக்கின்ற தொகையை பிறிதொரு தேவைக்காக வேண்டிப் பயன்படுத்தலாம். மாடுகளைப் பராமரிக்க சிறந்த இட வசதிகளைப் பெற்று பயிர் செய்யப்படாத நிலங்களை புல் நிலங்களாக மாற்றியமைத்து பசு மாடுகளைப் போசிக்கின்ற போது பால் உற்பத்தியை சிறந்த இலாபகரமான தொழில் முயற்சியாக மாற்றியமைக்கலாம். இறைச்சியில்லாமல் பால் இருக்க முடியுமா? மாட்டிறைச்சித் தொழில் துறையொன்று நாட்டில் காணப்படாமல் பால் உற்பத்தியை இலாபகரமானதொரு தொழிலாக மாற்ற முடியாது. இறைச்சிக்காக இல்லாமல் முட்டைக்காக மாத்திரம் கோழி வளர்ப்பதனால் எவ்விதப் பொருளாதார நலனையும் பெற்றுக் கொள்ள முடியாது போகும். இறைச்சிக்காகப் பயன்படுத்தாமல் பால் உற்பத்திக்காக மாத்திரம் மாடுகளை வளர்க்கும் போது அது பொருளாதார ரீதியில் எவ்விதப் பிரயோசனத்தையும் பெற்றுத் தருவதில்லை. நாடு பால் உற்பத்தியில் தன்னிறைவு பெறுவதற்கு நாளொன்றிற்கு 20–25 லீற்றருக்கு இடைப்பட்ட பாலை கறக்க முடியுமாக உள்ள சிறந்த பசுக்களைக் கொண்ட பண்ணையைப் பராமரிக்க வேண்டியுள்ளது. முதலீடு செய்வதற்கேற்ப உரிய இலாபத்தைப் பெற்றுக் கொண்டால் தான் மக்கள் சிறந்த பால் பண்ணைக்குத் தேவையான மாடுகளை பராமரிப்பார்கள். உயர் வர்க்கத்திலான 100 பசுக்களைக் கொண்ட பாற் பண்ணையொன்றை ஒருவர் ஆரம்பித்தார் என்று வைத்துக் கொள்வோம். அதில் ஒரு பசுவிற்கு ஒரு இலட்சம் அல்லது இரண்டு இலட்சத்தை அண்மித்த தொகையை செலவழித்துமுள்ளார். பசுக்களுக்கு மூன்று வயதாகும் போது அவை குட்டி ஈன்று பால் கறக்க முடியுமான நிலை உருவாகிறது. ஆனால் அவருக்கு அப்பசுக்களில் இருந்து ஏழு வருட காலத்திற்கு மாத்திரம் தான் பால் கறக்க முடியுமாகின்றது. அதன் பின்னர் அவை பால் கறக்க முடியாத, குறைவாகப் பால் தருகின்ற, பொருளாதார ரீதியில் நஷ்டத்தை உண்டுபண்ணுகின்ற பசுக்களாகின்றன. இந்நிலையில் அந்நபர் 100 பசுக்களையும் என்ன செய்வார்? அவை சாகும் வரையிலும் பராமரிக்க வேண்டுமா? அவ்வாறு மேய்த்து வந்தால் அவரது பால் உற்பத்தி இலாபமற்றதாய் போய்விடும். ஒரு பசுவினுடைய நிறை 500 கிலோ கிராம் எனக் கருதினால் இறைச்சிக்காக வேண்டி அதனை விற்பனை செய்கின்ற போது ஒரு பசுவின் மூலம் 75,000 ரூபாவினை உழைக்கலாம். அவ்வாறு 100 பசுக்களாலும் 75 இலட்சத்தை உழைக்கலாம். பிரயோசனம் தராத 100 பசுக்களை விற்று 75 இலட்சம் ரூபா ஆதாயத்தைப் பெறாமல் அவரது பாற் பண்ணையை அவர் எப்படி இலாபகரமானதாக மாற்றியமைப்பார். நாட்டில் இறைச்சித் தொழிற் துறையொன்று இருந்து வருவதால்தான் அத்தகைய மாடுகள் அதிகளவில் விலை போகின்றன. இறைச்சிக்காக வேண்டி மாடறுப்பதனை தடுப்பதனால் நாட்டில் பாற் பண்ணை தொழிற்துறை முற்றாக இல்லாமல்போய்விடும். உணவுத் தீவிரவாதம் முன்னைய சிங்கள பௌத்தர்கள் தீவிரவாத எண்ணங்களைக் கொண்டிருக்கவில்லை. அவர்கள் நீர்ப்பாசனத் திட்டங்களில் சூரர்களாகக் காணப்பட்டார்கள். குளங்களிலிருந்து மீன் பிடித்தார்கள். அதிலிருந்து கிராமத்தின் விகாரைகளுக்கும் வழங்கினார்கள். மான்களை வேட்டையாடி எல்லோருக்கும் கொடுத்துச் சாப்பிட்டார்கள். வேட்டையிறைச்சி குரக்கன் ரொட்டிக்கான சிறந்த கறியாகக் காணப்பட்டது. தேவநம்பிய தீஸ மன்னன் மான் வேட்டையாடிக் கொண்டிருக்கும் போது மஹிந்த தேரர் மிகிந்தலைக் குன்றின் மேல் வந்திறங்கியதாக மகாவம்சம் கூறுகின்றது. முதலாம் பராக்கிரமபாகு மன்னன் (1153--1186) மனைவியையும் அமைச்சர்களையும் வேட்டைக்கு அழைத்துச் சென்றுள்ளதாக சூல வம்சம் கூறுகின்றது. ராவய பத்திரிகையில் பணியாற்றி வரும் ஊழியர் ஒருவரின் மனைவி இரண்டு வருடங்களுக்கு முன்னர் நோய்வாய்ப்பட்டு இறந்து போனார். அவருக்கு ‘சிறோசியா’ நோய் பீடித்திருந்ததாக வைத்தியர்கள் கூறினர். கூடுதலாக மது அருந்துவதால்தான் அந்நோய் ஏற்படுகின்றது. ஆனால் வைத்தியர்கள் இதற்கு மாற்றமான கருத்தைக் கூறினர். சைவ உணவுப் பழக்கத்தை கடைபிடித்து வந்ததனாலேயே அப் பெண்ணுக்கு அந்நோய் பீடித்ததாக வைத்தியர்கள் தெரிவித்தனர். பிரபல எழுத்தாளர் ஒருவரின் மனைவி சைவ உணவுப்பழக்கத்தைக் கடைப்பிடித்து வந்தார். அவர் சில காலம் சுகவீனமுற்று வந்த நிலையில் பிரான்சுக்குச் சென்றிருந்த போது அங்கு ஒரு வைத்தியரிடம் பரிசோதித்துக் கொண்டுள்ளார். வைத்தியர் அவரது உணவுப் பழக்கத்தை கேட்டிருந்தபோது பல வருடங்களாக இறைச்சி உணவுகளை தவிர்த்து மரக்கறி உணவுகளை மாத்திரம் உட்கொண்டு வந்ததாகத் தெரிவித்திருந்தார். இறைச்சியைத் தவிர்த்து முழுமையாக சைவ உணவுப்பழக்கத்திற்கு மாறியதனாலேயே இந்நோய் ஏற்பட்டதாகவும் மீண்டும் இறைச்சி உணவுவகைகளை அன்றாட உணவுகளில் சேர்த்து வருமாறும் கூறியிருந்தார். அவர் வைத்தியரின் ஆலோசனையை பின்பற்றி வந்ததனால் தற்போது நல்ல தேகாரோக்கியத்தோடு இருந்து வருவதாகவும் குறித்த எழுத்தாளர் என்னிடம் கூறியிருந்தார். மாட்டிறைச்சியும் இனவாதமும் மாட்டிறைச்சி உண்பவர்கள் சமூகத்திலிருந்து ஒரங்கட்டப்பட வேண்டியவர்கள் என்பதாக அநகாரிக தர்மபால கூறியுள்ளார். அவரது மாட்டிறைச்சி எதிர்ப்புக்குள் பிரித்தானிய எதிர்ப்பொன்று இருந்ததுடன் அதனை விட முஸ்லிம் எதிர்ப்பு ஒன்றும் காணப்பட்டது. ஆங்கிலேயர்களும் மாட்டிறைச்சியை சாப்பிட்டார்கள். கிறிஸ்தவ சிங்களவர்களும் சில பௌத்தர்களும் மாட்டிறைச்சியை சாப்பிட்டார்கள். அநகாரிக தர்மபால சிறுபான்மையினத்தவர்களையும் சிறுபான்மை மதத்தவர்களையும் இழிவாகவும் தாழ்வாகவும் நோக்கினார். முஸ்லிம் மக்கள் அவரது கூடுதலான எதிர்ப்புக்களுக்கு உட்பட்டிருந்தார்கள். நவீன சிங்கள இனவாதத்தின் ஸ்தாபகராக அநகாரிக தர்மபாலவினை அடையாளப்படுத்தலாம். அவர் சிங்கள இனவாதக் கருத்துக்களுக்கு கூடுதல் முக்கியத்துவம் அளித்து அதனைப் போஷித்து சிங்கள மக்களுக்கு மத்தியில் பரப்பினார். அவர் சிங்கள மக்கள் மத்தியில் விதைத்த முஸ்லிம் எதிர்ப்புக் கருத்துக்கள், 1915 இல் சிங்கள முஸ்லிம் கலவரத்திற்கு வழிகோலியது. மீண்டும் இதுபோன்றதொரு இனக்கலவரத்திற்குள் நாட்டைத் தள்ளி விடுவதற்கு இன்றைய முஸ்லிம் எதிர்ப்புச் சிங்களக் கடும்போக்குவாதிகள் முயற்சித்துக் கொண்டுள்ளார்கள். 1956 இல் மொழிப்பிரச்சினை ஏற்பட்டபோது கடும்போக்கு வாதத்தைக் கடைபிடிக்காமல் தமிழர்களது விடயங்கள் தொடர்பில் நாம் சாதாரணமாக செயற்பட்டிருந்தால் பாரியதொரு அழிவை தடுத்திருக்கலாம். சிங்களக் கடும்போக்கு வாதம் தமிழ் கடும்போக்கு வாதத்தை போசித்தது. இறுதியில் தமிழ் சிங்கள இனங்கள் தமிழ் மற்றும் சிங்களக் கடும்போக்குவாதத்திற்காக வேண்டி கூடுதலான இழப்புக்களைச் சந்திக்க வேண்டியேற்பட்டது. ஏற்பட்ட சீரழிவுகளிலிருந்தும் அனுபவங்களிலிருந்தும் பாடம் கற்றுக்கொள்ளாமல் தமிழர் பிரச்சினைக்கு மேலதிகமாக முஸ்லிம் பிரச்சினையொன்றையும் ஏற்படுத்த விளைந்தால் அது தமிழர் பிரச்சினைக்காக வேண்டி இழந்ததை காட்டிலும் கூடுதலான இழப்புக்களுக்கு முகம்கொடுக்க வேண்டியேற்படும். இந்நிலையை எளிமையானதொரு உதாரணத்தின் மூலம் தெளிவுபடுத்தலாம். முஸ்லிம்களை எதிர்ப்பதன் விளைவு இலங்கையில் தமிழ் சிங்கள இனங்களுக்குள்ளால் உள்ள தொடர்புகளை வைத்துப் பார்க்கும் பொழுது சிங்களவர்களுக்குள் பெரும்பான்மையினத்தவர்கள் என்ற மனோநிலை இருந்ததோடு சிறுபான்மையினத்தவர்கள் என்கின்ற மனோநிலையும் அவர்களிடம் குடிகொண்டிருந்தது. தமிழர்களுக்குள்ளாலும் கூட சிறுபான்மையினத்தவர்கள் என்ற மனோநிலையும் பெரும்பான்மையினத்தவர்கள் என்ற மனோநிலையும் காணப்பட்டது. சிங்களவர்கள் நாட்டின் பெரும்பான்மையினத்தவர்களாக இருந்தாலும் வடக்கிலுள்ள தமிழர்களையும் தென்னிந்தியத் தமிழர்களையும் ஒன்றாக இணைத்துப் பார்க்கும் போது சிங்களவர்களுக்கு அவர்களே சிறுபான்மையினர்களாகத் தென்பட்டார்கள். மறுபுறத்தில் தமிழர்களை இலங்கையில் சிங்களவர்களோடு ஒப்பிடும் போது சிறுபான்மையினர்களாகக் காணப் பட்டாலும் இந்தியாவோடும் உலகத் தமிழர்களின் சனத்தொகையோடும் இணைத்துப் பார்க்கும் போது சிங்களவர்களின் தொகையை விட கூடுதலாகக் காணப்படுவதனால் தமிழருக்குள் பெரும் பான்மையினம் எனும் மனோநிலையும் தோன்றியிருந்தது. இத்தகைய மனோபாவங்கள் இனப்பிரச்சினையில் தாக்கம் செலுத்தியிருந்ததனைக் காணலாம். உலகளவில் தமிழர்களின் சனத்தொகை 79 மில்லியனாகும். அத்தொகை உலக சனத்தொகையில் 1.14 வீதமாகும். உலகில் தமிழர்களைப் பெரும்பான்மையாகக் கொண்ட நாடு எதுவும் கிடையாது. உலகின் பல்வேறுபட்ட நாடுகளின் சனத்தொகையின் சதவீதத்தைப் பார்க்கும் பொழுது கூடுதலான தமிழ் மக்களின் சதவீத்தைக் கொண்ட நாடு இலங்கையாகக் காணப்படுகிறது. இலங்கையிலுள்ள தமிழர்களின் சனத்தொகை 18 வீதமாகும். அடுத்து கூடுதலான தமிழர் சனத்தொகையைக் கொண்ட நாடு மொரீஸியஸ் ஆகும். அங்குள்ள தமிழர்களின் தொகை 8.01 வீதமாகும். மூன்றாவது இடத்தில் மலேஷியா உள்ளது. அங்குள்ள தமிழர்களின் எண்ணிக்கை 7.2 வீதமாகும். நான்காவது நாடு சிங்கப்பூராகும். அங்கு 7.1 வீதமளவிளான தமிழர்கள் உள்ளனர். ஐந்தாவது இடத்தில் இந்தியா காணப்படுகின்றது. இந்தியாவிலுள்ள தமிழர்களின் சனத்தொகை 5.63 வீதமாகும். தமிழர்கள் வசிக்கின்ற ஏனைய நாடுகளில் ஒரு வீதத்திற்கும் குறைவானவர்களாவே காணப்படுகின்றனர். மறுபுறத்தில் பார்க்கும் போது முழு உலகிலும் உள்ள தமிழர்களின் சனத்தொகையில் 91 வீதமானவர்கள் (7கோடியே 20 இலட்சம் பேர்) இந்தியாவிலேயே உள்ளனர். அடுத்து கூடுதலான சனத்தொகையைக் கொண்ட தமிழர்கள் இலங்கையிலேயே உள்ளனர். அத்தொகை 30 இலட்சமாகும். அத்தொகையானது உலகத் தமிழர்களின் சனத்தொகையில் 2.3 வீதமாகும். மூன்றாவது இடத்தில் மலேசியா உள்ளது. அங்கு வசிக்கின்ற தமிழர்களின் சனத்தொகை 18 இலட்சமாகும். அது உலகத் தமிழர்களின் சனத்தொகையில் 1.42 வீதமாகும். இனி எமக்கு முஸ்லிம் மக்களுடன் பிரச்சினைப்படுவதனால் ஏற்படுகின்ற பாரதூரத்தை சற்று பார்ப்போம். உலகத் தமிழர்களின் சனத்தொகை 79 மில்லியனாகும் போது உலக முஸ்லிம்களின் சனத்தொகை 1619 மில்லியனாகக் காணப்படுகின்றது. இத்தொகையானது உலகத் தமிழர்களின் சனத்தொகையின் அளவில் 20 மடங்கையும் விட அதிகமாகும். தமிழ் மக்கள் உலக சனத்தொகையில் 1.14 வீதமாக இருக்கும் போது முஸ்லிம் மக்கள் உலக சனத்தொகையில் 23 வீதமாகக் காணப்படுகின்றனர். கிறிஸ்தவ மதத்தைப் பின்பற்றுகின்றவர்கள் உலக சனத்தொகையில் 33 வீதமானவர்களாக உள்ளனர். கிறிஸ்தவர்களுக்கு அடுத்த இடத்தில் இஸ்லாமிய மதத்தைப் பின்பற்றுகின்றவர்களே உலகில் கூடுதலாகக் காணப்படுகின்றனர். முஸ்லிம்கள் பெரும்பான்மையினர்ளாக உள்ள நாடுகள் 49 ஆகும். நாட்டின் சனத்தொகையில் 80 வீதத்திற்கும் அதிகமான முஸ்லிம்கள் உள்ள நாடுகள் 38 ஆகும். உலகில் கூடுதலான முஸ்லிம் சனத்தொகை, அரபு நாடுகளிலோ மத்திய கிழக்கு நாடுகளிலோ காணப்படுவதில்லை. மாறாக தெற்கு மற்றும் தென்கிழக்காசிய நாடுகளிலேயே அதிகளவிலான முஸ்லிம்கள் உள்ளனர். இவ்வலயத்தில் மாத்திரம் ஒரு பில்லியனுக்கும் அதிகளவிலான முஸ்லிம்கள் உள்ளனர். உலகிலேயே கூடுதலான முஸ்லிம் சனத்தொகையைக் கொண்ட நாடு இந்தோனேசியாவாகும். அங்கு 204 மில்லியன் முஸ்லிம்கள் உள்ளனர். அடுத்து பாகிஸ்தான். அங்கு 178 மில்லியன் முஸ்லிம்கள் காணப்படுகின்றனர். மூன்றாவது இந் தியாவிலேயே கூடுதலான முஸ்லிம்கள் காணப்படுகின்றனர். அங்கு 177மில்லியன் முஸ்லிம் மக்கள் உள்ளனர். நான்காவது நாடு பங்களாதேஷ் ஆகும். அங்கு 148 மில்லியன் முஸ்லிம்கள் உள்ளனர். சிங்களவர்களை விட அளவில் ஓரளவு பெரியவர்களாக இருந்தாலும் உலக முஸ்லிம் மக்களின் அளவோடு ஒப்பிடும் போது உலகத் தமிழர்களின் அளவு மிகவும் குறைவாகும். அவ்வாறிருந்தும் தமிழ் சமூகத்தோடு பிரச்சினைப்பட்டதனால் ஏற்பட்ட இழப்புக்கள் ஏராளமானதாகும். நாம் அந்த அனுபவத்திலிருந்து முறையான பாடத்தைக் கற்றுக்கொள்ளாமல் உலகளவில் தமிழ் மக்களைப் போன்று 20 மடங்கையும் விட அதிகமாகவுள்ள முஸ்லிம் மக்களோடு பிரச்சினைப் பட்டுக் கொள்வதனால் அதற்காக நாம் செலுத்த வேண்டியேற்படுகின்ற இழப்புக்கள் மிக மிக அதிகமாகும் என்பதனை ஞாபகத்தில் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும். நன்றி: ராவய தமிழில்: ஹெட்டி ரம்ஸி | |||||||||||||||||||||||||||||
Post a Comment